Dla serbołużyckich i wendyjskich rolników zwierzęta gospodarskie były najcenniejszym dobrem, które należało chronić ponad wszystko. Stąd w wierzeniach ludowych znajdujemy wiele ciągów myślowych i przepisów dotyczących tego, jak należało chronić zwierzęta gospodarskie. Natomiast znaczenie dzikich zwierząt widać w zwyczajach i ziemiańskich wierzeniach przyrodniczych ludności wiejskiej. Zachowanie zwierząt może być wykorzystywane do przewidywania pogody lub dawania wskazówek o przebiegu roku zbiorów. Nierzadko więc można znaleźć wiele zwierząt w chłopskich mądrościach, w wiejskich regułach postępowania czy w mitach, które często zawierają realne tło lub ziarno prawdy. Wiele zasad, zachowań i mitów kształtowało przez wieki umysły ludzi. Na tej wystawie chcielibyśmy je zaprezentować.
Deutsch 
English (UK) 
Polski 
Čeština 
Serbski