Kościół ewangelicki św. Marcina Hornow / Ewangelska cerkwja św. Marcina Lěšće

Okno chóru w rzadko spotykanej technice luce floreo

Położenie budynku/działki

Pierwsza budowla kościelna w Hornow została wymieniona już w dokumentach biskupstwa miśnieńskiego z 1346 roku. Obecny kościół wiejski św. Marcina został zbudowany na początku XV w. jako prostokątna hala o mieszanej konstrukcji murowanej z kamienia polnego i cegły. Prostokątna wieża kościoła została dobudowana w 1902 r. Na północ od budynku kościoła znajduje się zakrystia z barokową lożą.
Dąb znajdujący się po północnej stronie kościoła, obok domu pogrzebowego dawnej rodziny ziemiańskiej, ma około 800 lat. Pień o obwodzie 7,50 m jest nie tylko jednym z najstarszych, ale i najpotężniejszych drzew na Dolnych Łużycach.
Na terenie parku znajduje się również odrestaurowana XVII-wieczna piekarnia oraz cmentarz wojskowy.

Charakterystyka

Treść koncentruje się na historii kościoła, wieży kościelnej i wyposażeniu kościoła. Ołtarz jest konstrukcją architektoniczną z dekoracją okuciową i bocznymi kolumnami z 1588 r. W ołtarzu umieszczono jeden nad drugim trzy obrazy przedstawiające Ostatnią Wieczerzę, ukrzyżowanie Jezusa i Jego zmartwychwstanie. W bocznych niszach znajdują się obrazy przedstawiające Zwiastowanie i Narodzenie Pańskie. Przepołowione orły służą jako policzki ołtarzowe. Są one podobne do tych z kościoła Kreuzkirche w Sprembergu.
Barokowa drewniana chrzcielnica pochodzi z wiejskiego kościoła w Wolkenbergu, który został zrównany z ziemią. Drewniany anioł chrzcielny z 1736 r. jest obiektem zabytkowym. Została ona przerobiona w 2007 r.
Po północnej i południowej stronie kościoła znajduje się galeria z XVIII wieku. Organy zostały zbudowane w 1883 roku przez organmistrza Wilhelma Sauera z Frankfurtu nad Odrą.
Szczególne znaczenie mają okna chóru, które zostały wykonane w rzadkiej technice luce floreo.

Galeria